|
|
...Ekki reyna að mótmæla eftirfarandi:
laugardagur, apríl 22, 2006
Aldrei ætla ég að verða gamall nöldurseggur. Ég veit að ég kann að vera ungur nöldurseggur en grjóthaldið engu að síður kjafti.
Alveg á það aðdáun okkar skilda, gamla fólkið hvers líf snýst um að nöldra og stofna til vandkvæða. Hvert og eitt einasta okkar hefur oftar en einusinni og oftar en tvisvar lent í einum svona gamlingja og þá sérstaklega aumingja afgreiðslufólkið í súpermörkuðunum.
Ég afgreiddi einusinni í Bónus og það brást ekki að minnsta kosti einusinni á dag snappaði einhver geðsjúkur steingervingur út í mig vegna verðsins á majónesi. Einusinni gerði ég þau mistök að svara fyrir mig og sagði:
"Ekki þá kaupa þetta ef þér finnst þetta svona dýrt"
en hefði betur látið það ógert. Ég hafði opnað hlið helvítis og leyst það úr læðingi, jörðin titraði, hundar og hestar trylltust og búfénaður drapst. Heimsendir var í nánd.
Þessi tannlausi skinnpoki fyrir framan mig spangólaði af reiði, kallaði mig ósvífinn óþurftarling að tala svona við varnarlaust gamalt fólk og kallaði á verslunarstjórann. Þar sagði hún mig hafa hótað sér öllu illu og krafðist þess að mér yrði sagt upp á stundinni ellegar myndi hún ekki kaupa majónesið. Verslunarstjórinn af Salómonsvisku sinni hafnaði kröfu geðsjúklingsins um að segja mér upp og rak kerlingarófétið út.
Daginn eftir fékk ég þær fréttir að hún hefði hringt á skrifstofu Bónuss og krafist uppsagnar Guðmundar Páls Líndals fyrir hótanir, meiðyrði og vonda þjónustu við viðskiptavini. Ótrúlegt alveg hreint. Ég var hinsvegar ekki í neinni hættu þar sem ég var í innsta hring Bónusmafíunnar. Engu að síður voru svona atvik afar truflandi.
Ég sver það, næst þegar einhver steinaldarbavíani á borð við þessa kerlingu gerir atlögu að mér verð ég ekki svo viðmótsþýður. Fyrst mun ég grípa í smettið á honum, þruma því í hnéð á mér, sparka í magann á honum og hrinda honum á jörðina. Að lokum mun ég taka tilhlaup, stökkva af svona 2 m færi og lenda á bringunni á viðkomandi, með hnén.
Fokk.
föstudagur, apríl 21, 2006
Þeir eru fáeinir hlutirnir sem fara í taugarnar á mér núna. Efst á listanum eru:
1. Hóran Bubbi Morthens og hvernig hann hefur selt sig fjölmiðlum, en gefur sig samt út fyrir að vera "maður fólksins".
2. U2 gleraugun hans Bubba Morthens. Er þetta drasl límt við smettið á honum? Sefur hann með þetta?
3. Bílaauglýsingarnar sem Bubbi Morthens leikur í og gjammar þar eins og fávitinn sem hann er.
4. Áttræðisafmæli Englandsdrottningingar. ÉG VEIT AÐ HÚN ER ORÐIN FOKKING ÁTTRÆÐ! HÆTTIÐ AÐ SEGJA MÉR ÞAÐ! ÚÚÚ, HÚN FÓR Í GÖNGUFERÐ, FÖRUM ÖLL AÐ FRÓA OKKUR YFIR ÞVÍ!
5. Sálfræðiprófið á morgun og sú staðreynd að ég þarf að læra undir það.
6. Það að ég þurfti að borga kr. 11.365 fyrir röntgen-og segulómmyndatöku.
fimmtudagur, apríl 20, 2006
Ég var að koma af Subway. Það var glatað.
Ég og Vigga ákváðum að snæða kvöldverðinn okkar þar. Við gengum inn og allt virtist vera í fína lagi. Það var ein stelpa að búa til langlokur og einn strákur sem stóð við kassann ásamt öðrum óeinkennisklæddum og spjallaði.
Þegar við komum var enginn inni og stelpan fór að afgreiða okkur. Strákurinn hreyfðist ekki og hélt áfram að kjafta. Fleiri og fleiri bættust í röðina og strákurinn hélt bara áfram að kjafta við vin sinn meðan stelpan reyndi að afgreiða eins hratt og hún gat.
Því næst hljóp stelpan e-ð bakvið að leita að káli og þá var enginn að afgreiða nema strákurinn sem hélt áfram að kjafta við vin sinn. Steig þá ein eldri kona fram og spurði hann um nafn.
Strákur: "ööhh... afhverju viltu fá að vita það"
Gömul kona: "Ég hef allan rétt á að vita hver býr til matinn minn!"
Strákur: "öööhh... Þorvaldur..."
Gömul kona: "Ég ætla að láta reka þig!"
Þarna kreistist eilítill hlátur upp úr mér og mér fannst ég vera fastur í einhverjum dramaþætti.
Strákur: "Ha? Afhverju!?"
Gömul kona: "Þú bara stendur þarna einn og gerir ekki neitt!"
Strákur: "Ég er sko búinn að vinna í allt kvöld! og þúst... það er stelpa hérna bakvið á MSN!"
Gömul kona: "Já, þá áttu bara ekkert að vera að vinna hérna ef þú getur ekki gert það!"
Eftir þetta var stillt til friðar og röðin var komin að mér.
Þá steig fram þriðji starfsmaðurinn, maður á þrítugsaldri, sem spurði hvort hann gæti aðstoðað mig.
Ég: "Já, ég ætla að fá svona Chicken Fajita"
... hann svaraði ekki og starði bara á mig.
Ég: "öhm,.. Chicken Fajita?"
Starfsmaður nr. 3: "Já, ég veit það! Með sætlaukssósu eða ekki!?"
Ég: "Það er aldrei sætlaukssósa á chicken fajita"
Starfsmaður nr. 3: "ó...".. svo starði hann bara á mig.
Ég: "Ég ætla semsagt að fá Chicken Fajita"
Starfsmaður nr. 3: "Ekki með sætlaukssósu?"
Ég: "nei"
Starfsmaður nr. 3: "Í hvernig brauði?"
Ég: "Oregano brauði"
Starfsmaður nr. 3: "Það er ekki til!"
Ég: "Ókei...Honey Oat"
Starfsmaður nr. 3: "Ekki til!"
Ég: "ókei... Fínu brauði"
Starfsmaður nr. 3: "Ekki til!"
Ég: "Ókei, er eitthvað til?"
Starfsmaður nr. 3: "Já...Kornótt"
Ég: "Þá fæ ég það"
Svo byrjaði hann að setja ost á brauðið og dró svo upp Teryaki kjöt, sem á ekki að fara á Fajita.
Ég: "Nei... þetta er Teryaki, ég ætla að fá Fajita"
Starfsmaður nr. 3: "Ha? Sagðirðu ekki Fajita?"
Ég: "Jú, en þetta er Teryaki"
Starfsmaður nr. 3: "Ókei... ætlarðu þá að fá sætlaukssósu?"
Ég: "nei!"
Svo fór hann eitthvað að leita að Fajita kjötinu, en komst svo að því að það var búið.
Starfsmaður nr. 3: "Fajita kjötið er sko búið"
Ég: "Ókei, þá fæ ég bara Teryaki"
Starfsmaður nr. 3 (andvarpar gífurlega): "Með sætlaukssósu?"
Ég: "Nei! Enga fokking sætlaukssósu!"
Afganginn komst þessi blöðruheili í gegnum vandalaust en ég er viss um að ég get selt handrit um þetta til BBC. Sé það alveg fyrir mér: "Subway: Behind the scenes"
Á morgun skrifa ég grein um gamalt fólk sem lifir fyrir það að níðast á öðrum. Hún verður rosaleg. Stay tuned, stay tuna.
þriðjudagur, apríl 18, 2006
Ég og Seppi fórum út í bæ í dag, aðeins til þess að fá ferskt loft, og kíktum inn í Iðu. Þar sá ég merkilega bók sem heitir "How to Make Your Man Behave in 21 Days or Less Using the Secrets of Professional Dog Trainers". Ég gluggaði aðeins í bókina og viti menn, strax á upphafssíðunni voru nokkrar fullyrðingar á borð við
Man = Dog
Guy = Dog
Boy = Dog
Men = Pack of dogs
...o.fl.
Á næstu síðum fullyrti svo höfundurinn, Karen Salmansohn, að hægt væri að láta menn hlýða með því að beita sömu aðferðum og hundar eru beittir. Þegar ég fletti henni Karen Salmansohn svo upp á Amazon.com fann ég nokkrar aðrar bækur sem hún hefur skrifað og þær heita:
Enough, Dammit: A Cynic's Guide to Finally Getting What You Want out of Life
Even God Is Single, So Stop Giving Me A Hard Time
The 7 Lively Sins: How to Enjoy Your Life, Dammit
Af öllu þessu sýnist mér markhópurinn vera kvenfólk í tilvistarkreppu. Ég tók einnig eftir að það voru ekki neinar svona bækur fyrir karlmenn í tilvistarkreppu, þannig að ég ákvað að byrja að skrifa eina. Hún á að heita "Hvernig á að láta konuna þína hegða sér rétt á 21 degi eða minna, notandi leyndarmál atvinnumelludólga".
Síða 1:
Kona = Mella
Kelling = Mella
Stelpa = Mella
Konur = Mellur
...o.fl.
Síða 2:
Konur eru mellur, og það er hægt að þjálfa þær allar sem slíkar með aðalleyndarmáli melludólga, ofbeldi. Tökum sem dæmi að konan þín vilji fara út með vinkonum sínum og kreditkortinu þínu að kaupa föt. Þú segir "nei" en kellingin hættir bara ekki að nöldra. Þá er kominn tími til þess að sýna henni hver ræður á heimilinu og er það hægt í þremur einföldum skrefum sem ég vil kalla sýna-gera-segja, eða SGS.
Sýna:
Sýndu henni að þú sért reiður með því að spenna vöðvana, verða rauður í framan og jafnvel henda hlutum í veggi. Þetta gefur henni smá viðvörun um hvað koma skal og gefur henni tækifæri til þess að átta sig á aðstæðum. Hún mun líklegast draga sig til hlés núna og þegja.
Gera:
Ef kellingarskrattinn hefur ekki vit á því að þegja er gott að löðrunga hana hressilega. Flestir karlmenn myndu kalla þau auðvelt en alvöru löðrungur krefst hraða, hittni og áræðni. Flestir myndu byrja á því að reiða höndina til höggs en það er alrangt. Ef þú vilt ná öllum áhrifunum sem fylgja alvöru löðrung verður kellingin að vera gjörsamlega óviðbúin.
Því er gott að hafa hendur með síðum og láta höggið koma þaðan, af svona 30° horni á kjálkann. Þá kemurðu eilítið neðanfrá þannig að hún sér ekki hvað gerðist og bítur jafnvel í tunguna. Ef þú vilt ná sem mestum þunga úr högginu skaltu ekki snúa þér beint að henni, heldur snúa þér þannig að sú hönd sem þú notar til höggsins sé aðeins fjær mellunni. Síðan snýrðu þér um leið og þú veitir henni löðrunginn og setur þannig allan líkamann í höggið. Gott er að æfa þetta nokkrum sinnum áður en farið er út í alvöruna.
Segja
Til þess að setja punktinn yfir i-ið er gott að ljúka þessu af með því að flétta saman nokkur niðrandi blótsyrði. Til þess að ná fram sem mestum sálrænum áhrifum er gott að segja fyrst afhverju þú gerðir þetta. Svo skaltu setja út á gáfur hennar, svo líkamsbyggingu og að lokum skaltu minna hana á hvað hún er.
Til að einfalda þetta er röðin Ástæða-Gáfur-Líkamsbygging-Mella. Þessi röð er mjög mikilvæg vegna þess að konur hafa yfirleitt meiri áhyggjur af útliti sínu en gáfum og því ber að bíða með það besta þar til síðar.
Sem dæmi um fullkomin lokaorð setti ég saman eina setningu:
"Þetta færðu fyrir að nöldra þarna heimska, feita mellan þín!"
Jæja, ég er ekki búinn að semja meira en næstu síður munu aðallega snúast um fleiri aðferðir við að lemja kvenfólk til hlýðni, það getur tekið eilítinn tíma. M.a. verða kynntar aðferðir á borð við "pönnuspaðalöðrunginn", "Konikaze" og "flöskubrjótinn"
mánudagur, apríl 17, 2006
Ég er búinn að flokka tilveru lífs og tilgang/sleysi þess í tvö tilvik. Í mínum huga er getur mannkynið aðeins þjónað einhverjum alheimstilgangi ef það er ekki bundið við einhverskonar útrýmingu í alheimsendi.
Í fyrsta lagi gætum við lifað í opnum alheimi. Það endar með dauða alls lífs vegna þess að alheimurinn stefnir frá reglu til óreglu. Undir lokin munu atómin tætast í sundur en þá verðum við löngu dauð vegna þess að allar sólir verða annaðhvort brunnar út eða orðnar að hvítum dvergum. Hinsvegar þykjast vísindamenn vera búnir að afsanna opinn alheim þannig að lífið getur ekki verið alveg tilgangslaust.
Í öðru lagi er alheimurinn lokaður, en þá mun hann falla aftur saman þegar hann er búinn að þenjast út að fullu og líf hefur engan tilgang vegna þess að það tortímist allt að lokum. Þessvegna, ef lífið ætlar að hafa einhvern tilgang verður það að finna aðferð til þess að komast úr þessum alheimi.
Ég trúi sterklega á að hvert og eitt okkar hafi einhverskonar tilgang, hversu lítilvægur sem hann kann að vera. Þessi tilgangur tengist ekki á nokkurn hátt trúarlegri tilbeiðslu heldur getur hann bæði verið efnislegur og svo félagslega andlegur.
Þessvegna, í mínum huga, leikur ekki nokkur vafi á að líf muni finna sér leið út úr öllum þeim hremmingum sem það kann að standa frammi fyrir.
Jæja, nóg komið af heimspekilegum hugleiðingum. Farinn að sofa.
sunnudagur, apríl 16, 2006
Ég er búinn að gera gróft skema yfir framtíð mína. Hún er svohljóðandi:
Sumar 2006: Guðmundur Páll fær fáránlega vel launaða vinnu, sem gefur möguleika á svakalegri yfirvinnu. Hann nýtir sér það til hins ýtrasta.
Peningana notar hann til þess að stofna sjóð með félögum sínum. Fyrirætlanir Guðmundar og félaga með sjóðinn verða að vera leyndó.
Sumar 2016: Guðmundur lögfræðingur er orðinn milljónamæringur af einhverjum ástæðum. Setur HYD-áætlunina í gang.
Sumar 2026: Guðmundur hefur náð völdum í gervallri Evrópu. Sameinar Evrópu í eitt félagslegt frjálshyggjuríki; UNE. Notar tækifærið og býður bekkjarfélögum sínum úr 6.U til Fiji-eyja vegna loforðs sem þeir gáfu allir 20 árum áður.
Sumar 2036: Kína, Bandaríkin og Indland eru orðin að áhrifasvæðum UNE. Rússland er liðið undir lok og smáríki berjast um yfirráð þar. Bandaríkjaforseti fær á sig það orð að vera leiksoppur Evrópskra stjórnvalda á meðan stjórnvöld í Kína og Indlandi berjast við ítök UNE í viðskiptalífi þeirra. Guðmundur kvænist í 14. skipti.
Sumar 2046: UNE nær loks völdum yfir Kína, Bandaríkjunum og Indlandi sem eru innlimuð í UNE eftir stutta kjarnorkustyrjöld sem reynist ekki jafn skæð og flestir spá. Æ erfiðara reynist að halda í nafnið UNE vegna stærðar ríkissins en UNE stendur einmitt fyrir "United Nations of Europe". Því er ríkinu gefið nafnið Terra og Guðmundur fær embættið Kanslari Heimsins.
Sumar 85.030.000.462: Alheimurinn líður undir lok. Guðmundur, sem er enn lifandi í allt öðru formi en fólk getur ímyndað sér, kveðst ekki nenna þessu lengur, kveikir sér í vindli og fær sér koníaksdreytil.
Game Over.
|
|
|
