|
|
...Ekki reyna að mótmæla eftirfarandi:
þriðjudagur, janúar 16, 2007
Helst í fréttum: Kvenþjóðin verður skelfingu lostin á næstunni, því að ég er einhleypur aftur.
Anywho, smá skammtur af gagnrýnni hugsun, beint í æð:
Reykjavík Excursions er eitt af þessum merkjum sem ég hef, undanfarin 2 ár, lært að hata meira en ungbarnamorð. Það bregst ekki, að í hverjum einum og einasta andskotans bíltúr sem maður þykist ætla í rólyndi sínu að taka, treður ein af þessum reykspúandi, málmskröltandi, náhvítu, gegntjörguðu, túrista-djöfuls-rútum sér fyrir framan mann og gerir manni lífið leitt!
Það byrjar venjulega á því að maður sér rútuhelvítið einhversstaðar í fjarlægð og er það strax hættumerki. Um leið og bílstjóri rútunnar kemur auga á þig reynir hann að koma sér fyrir framan þig og fara inn allar þrengstu götur sem þér og honum gætu dottið í hug.
Í þessum þröngu götum þarf hann að beygja og að því er ekki hlaupið. Þar sem hver af þessum rútum er 400 metra löng og 2 cm breið þarf bílstjóri rútunnar að bakka og beygja svona 60 sinnum í hverri andskotans beygju. Loksins eftir svona 20 min getur hann lagt aftur að stað þar til hann kemur að næstu beygju.
Svo lendir hann á ljósum og ætlar þá iðulega að taka U-beygju. Vegna þess að rútan er einnig 200 metra há er ekki mögulegt í þessum heimi né öðrum að sjá hvort ljósið er orðið grænt meðan rútubílstjórinn bíður eftir að umferð hinnar akreinarinnar fer framhjá. Þó að maður sæi það, þá kæmist maður ekki áfram fyrr en rútan væri hætt að stífla akreinia. Svo þegar ljósið verður gult og rútan byrjar að skrölta áfram, þá spýr hún út úr sér 15 megatonnum af þessum ógeðslega díselþef beint inn í miðstöð bílsins sem maður ekur, og skilur mann svo eftir á rauðu ljósi í annað skiptið í röð.
Þegar rútan bíður þarna á gatnamótunum er hún ekki einungis að skyggja á ljósin fyrir þeim fyrir aftan sig, heldur líka á akreininni sem hún er að reyna að komast inn á þannig að þetta verður ein slysagildra.
Núna kemst maður vart hjá því að hugsa með sér "Hvað í stökkbreyttri stoðgrind ömmu andskotans eru allar þessar túristarútur að gera niðri í bæ?". Hvaða andskotanum er eiginlega að sjá þar? Síðast þegar ég vissi var það þessi náttúra Íslands sem narraði grunlausa ferðalanga hingað á þennan annars hrútleiðinlega stað. Hafa einhverjir forríkir Kínverjar minnsta áhuga á að sjá Menntaskólann í Reykjavík þar sem þjóðfundurinn var haldinn? Hefur einhver áhuga á því fyrir utan íslendinga?
Svo er það kannski mikilvægasta spurningin: Hvaða útbelgdi umferðarhrotti fékk þessa hugmynd að dæla túristum niður í bæ!? og það á þessum ofvöxnu tjöruþöktu ryðdollum!
Nei kannski ætti maður ekki að vera reiður út í hann. Það er varla honum að kenna að íslendingar hafa nýuppgötvað þann yfirnáttúrulega hæfileika sinn til þess að græða á öllu. Nei, þessi umferðarógn er ekki okku að kenna. Hún er þessum helvítis túristum að kenna. Það er alltof mikið af þessum andskotans túristum hérna í alltof mörgum túristarútum! Ef þeir gengu niður í bæ þá væri mér svosum sama, en það að þeir skuli vera að flækjast inn einbreiðar götur á þessum tvíbreiðu, akandi hótelum gerir mig alveg kolvitlausan.
Ég get varla yfirgefið þennan víðfema lesendahóp án þess að koma með einhverskonar lausn á þessum vanda. Lausnin er einföld, algeng, vel framkvæmanleg og umfram allt, lætur helvítis túristaógeðin hverfa.
Virkjum! Virkjum hvern einn og einasta smánarblett á þessu grútskítuga, steini þakta, mosavaxna hálendi! Veiðum líka alla hvalina! Látum Greenpeace hafa rétt fyrir sér og komum helvítis langreyðunum í útrýmingarhættu! Búum til kjarnorkuver! Hefjum vopnaframleiðslu!
Það ætti að draga eitthvað úr þessari andskotans túristamergð. Greenpeace er búið að lofa okkur í mörg ár núna að túristum til Íslands muni fækka en ekkert gerist! Þeim fjölgar bara stöðugt! Við þurfum að hrekja þetta burt ef ég á að geta komist út í bakarí án þess að lenda fyrir aftan þessar fokking Reykjavík Excursions rútur.
|
|
|
