|
|
...Ekki reyna að mótmæla eftirfarandi:
fimmtudagur, maí 18, 2006
Finnar fá sko mitt atkvæði í Evróvarpinu. Bókað mál. Þeir eru einfaldlega æðislegir og ættu að fá öll verðlaun í heimi. Best þykir mér þegar söngvarinn byrjar að garga hátt uppi.
Ég ætla að kaupa alla diskana með Lordi og nauðga þeim afturábak of áfram, fram og til baka, hægri, vinstri hopp og snú. Æðislegt. Alveg hreint æðislegt.
miðvikudagur, maí 17, 2006
Gotharar. Ógeðslega getur þetta lið gert mig reiðan.
Áður en ég byrjaði ákvað ég að heimsækja nokkrar Goth síður. Þar á meðal var síðan www.goth.net. Fyrst af öllu athugaði ég skilgreininguna á Gothara. Þar var fullyrt að gotharar "hugsi frjálst" vegna þess að þeir fylgja ekki öllum þeim viðmiðum sem samfélagið hefur sett sér. Þar er ennfremur sagt að gotharar hlusti fyrst á það sem sagt er og dæmi svo, ólíkt öllum hinum fábjánunum.
Ég athugaði svo umræðuflokkana þar og sá þar einn þar sem allt sem viðkemur Goth-lífsstílnum er rætt. Fyrsta umræðan þar var búin til af umræðustjórnanda og lagði hann þar línurnar að því hvað gotharar eiga að hlusta á, hvernig þeir eiga að klæða sig og jafnvel hvað þeir eiga að lesa (sjá hér).
Er ég sá eini sem sér mótsögnina hérna? Er það "frjáls hugsun" þegar manni er sagt hvað maður á að lesa, hlusta á og hverju maður á að klæðast? Ég tel að hinn venjulegi maður sé mun frjálsari í hugsun en þessir þröngsýnu djöfulsins gotharar. Hinum venjulega manni þætti það eðlilega bara djöfulli ljótt að klæða sig eins og fábjáni og vera sífellt fölur og veiklundaður. Hinn venjulegi maður getur klætt sig eins og hann vill, lesið það sem hann vill, hlustað á það sem hann vill og liðið eins og honum líður meðan Gotharar eru bundnir við eitthvað andskotans "Goth 101" leiðbeiningahefti.
Gotharar virðast einhvernveginn sjá allt snúast um þá. Venjulegt fólk er fordómafullt, heilaþvegið, heimskt og guðmávitahvað meðan Gotharar eiga að vera fordómalausir, "frjálst þenkjandi", og alveg fluggáfaðir. Samt tekst eitthvað voðalega fáum þessara leðurvöfðu blábjána að ganga vel í skóla eða bara líða vel yfirleitt. Alltaf skulu þeir hafa það mun verra en náunginn og alltaf þurfa þeir að semja eitthvað sótsvart djöfulsins ljóð um vítiskvöl sína.
Ég veit að ég á ekki að vera með alhæfingar en ég ætla samt að vera með þær. Ég hata Gothara. Þeir finnast hvergi nema á Lækjartorgi eða á Hlemmi, fullir, að tæla 12 ára stelpur og að hafa mök við dauðar endur. Einstaka sinnum sér maður jafnvel á Hlemmi einhvern náfölan, svartklæddan, keðjureykjandi krakkagemling sem kveðst vera "gothari" og jafnvel vampíra.
Það er alltaf eitthvað að! Alltaf eitthvað til að nöldra yfir! Alltaf hafa gotharar það verra en aðrir og leyfa engum komast hjá því að vita það.
Svo kom þessi déskotans Matrix mynd út, þar sem karlmenn klæddust þessum gasalega lekkert samkvæmiskjólum. Alveg spruttu þessir Gotharar upp á Lækartorgi og Hlemmi eins og gorkúlur eftir það. Sprangandi um í nýju kjólunum sínum, lítandi niður á alla aðra í samfélaginu, fróa þeir sér svo yfir sjálfsblekkingunni um hve gáfaðir og fordómalausir þeir eru.
mánudagur, maí 15, 2006
Rosalega er hann faðir minn sérstakur karakter. Ég sé það betur með hverjum deginum sem líður.
Mamma og pabbi voru eitthvað að aka úti í sveit og óku framhjá þessu svakalega græna túni.
Pabbi: "Mikið svakalega er þetta tún vel þrifið"
Áðan, yfir matnum, var pabbi eitthvað að vesenast með graslaukssósu sem hann vissi ekki hvað hann átti að gera með. Svo ákvað hann allt í einu að ganga bara frá henni en spurði mig fyrst:
"Ætlar þú að fá þér meira svona... agúrkukrem?"
Ég er ekki svona. Ég veit það. Vigga hlýtur að hafa erft þetta.
|
|
|
