|
|
...Ekki reyna að mótmæla eftirfarandi:
föstudagur, apríl 13, 2007
AulahrollurÉg fæ aulahroll að minnsta kosti 10 sinnum á dag núorðið, en það er u.þ.b. 2000% hækkun á aulahrollum frá síðasta ári. Það er ansi mikil hækkun á vísitölu aulahrolla.
Flestir aulahrollarnir hafa verið út af kosningaáróðri, og þá sérstaklega Samfylkingarinnar, en núna síðustu daga hefur tala aulahrolla tekið stefnu upp á við eftir að "Ungfrú Reykjavík 2007" var kynnt til sögunnar. Ég hef horft á þetta gjörsamlega alkul heilbrigðrar skynsemi með opnum huga, reynt að finna það góða í þessu og jafnvel reynt að hlæja bara að þessu. Ekkert hefur tekist.
Í gær varð ég svo vitni að nýjum dýptum í aulahrollum þegar ég sá hluta úr keppninni sjálfri. Ég fann hvernig heilinn reyndi að þröngva sér út um allar mögulegar rifur á höfði mínu og flýja ofan í klósettið. Þetta var skelfilegt. Ég starði á þetta lamaður af samanteknum ráðum tuga aulahrolla sem streymdu niður hryggjarsúluna.
"Er þetta að gerast? Hér á Íslandi?" hugsaði ég í bland við einbeitinguna við það að fallast ekki á kné, fórna höndum og bresta í grát. Stelpur á mínum aldri voru virkilega þarna að staulast um í misefnismiklum múnderingum og málaðar eins og ólíumálverk, í sjónvarpinu. Ég skammaðist mín fyrir hönd þjóðarinnar, ef ekki mannkynsins. Ég er iðulega ekki á móti fegurðarsamkeppnum og slíku, enda er það algjörlega undir einstaklingnum komið hvort hann tekur þátt í svona, en í guðana bænum! Sýnið smá virðingu fyrir sjálfum ykkur, bara smá klassa , elegans eða hvað sem þið kallið þetta. Það er hægt að hafa fegurðarsamkeppnir sem láta mann ekki vilja biðja umheiminn afsökunnar.
Plís, og hættið yfirborðskennda þvættingnum í þessum kosningaáróðri. Ég fæ reglulega hjartsláttartruflanir vegna þessara aulahrolla. Uppfærsla: Framsókn er víst með versta slagorðið. Árangur áfram - ekkert stopp. Guð minn góður. Heimsendir er í nánd. Iðrist.
þriðjudagur, mars 20, 2007
Það er ekki oft sem gjörvallt alþjóðasamfélagið er sakað um eitthvað, enda lýsir það ákveðinni paranoju og mótsagnakenndum hugsunarhætti - nema maður sé geimvera. Spurning hvort að maður geti farið út á land, bankað upp á hjá Jóni Bónda og sakað hann um að hafa litið framhjá flóttamannavandanum í Írak. Er hann ekki hluti af alþjóðsamfélaginu.?
Mín niðurstaða: Starfsmenn flóttamannahjálpar Sameinuðu Þjóðanna eru geimverur. Geimverur! Ég saka geimverusamfélagið um að standa á bakvið Hamas-samtökin og gruna Idi Amin um að hafa verið geimvera. 
"JÆJA, JÓN BÓNDI, ERU MENN AÐ LÍTA FRAMHJÁ FLJÓTTAMANNAVANDANUM Í ÍRAK!?"
Mér leiðist.
Meðfylgjandi frétt
mánudagur, mars 19, 2007
Ég hef tekið eftir því í nokkrum færslum á blog.is menn eru tilbúnir til þess að grípa til vopna og myrða mann sem er grunaður um nauðgunina sem fjallað er um í meðfylgjandi frétt. Í gær hefði mér þótt það óþarft að minna fólk á þá meginreglu í íslenskum lögum að menn skuli taldir saklausir þar til sekt er sönnuð, en eitthvað hefur vindáttin breyst.
Hvað er eiginlega að fólki? Er það þannig núna að þegar lögreglan hefur einhvern grunaðan um nauðgun þá er hann tekinn fyrir á opinberum vettvangi og gjörsamlega strípaður öllu mannorði fyrir lífstíð? Það verður áhugavert að sjá hvað gerist ef menn komast svo að því að hinn meinti nauðgari gerði svo alls ekkert rangt. Hverjir eru þá glæpamennirnir? Er það lögreglan? Nei, það held ég ekki. Eru það mennirnir sem lýstu því yfir að hann væri nauðgarinn og buðu fram aðstoð sína við að lífláta hann? Það virðist vera svo að þeir geti firrt sig ábyrgð hvenær sem er, enda gerðu þeir þetta "Í NAFNY SYÐFERÐYSLEGS RÉTTLÆTYS! LOL" Mér þykir þetta sorgleg þróun og skrýtið að sjá fólk á besta aldri láta slíkan þvætting út úr sér. Það er eins og fólk hafi aldrei kynnt sér grundvallargildi í íslensku samfélagi. Það lifir í algjörri trú á allt sem það les, efast aldrei, tekur afstöðu byggða á skyndiinnlifun og tilfinningaæði en ekki staðreyndum. Það kæmi mér ekki a óvart þó að í athugasemdum hér fyrir neðan kæmu fullyrðingar þess efnis að ég sé að vernda nauðgara og ég sé hlynntur lægri refsingum við slíkum afbrotum, en vil vísa slíkum ásökunum á bug núþegar, sem fyrirbyggjandi aðgerð.
Kominn með annað blogg, þó að ég ætli að halda áfram að birta færslurnar hérna. Það er á http://gummilindal.blog.is og færslurnar eru yfirleitt í beinum tenglsum við aðrar færslur þar, þannig að það er oft betra að lesa þetta á blog.is. Hérna kemur þetta:
Jæja, eftir að hafa lesið mér eilítið til hér á bloggsíðunum hef ég tekið eftir því að kynferðisafbrot eru afar ofarlega á baugi hjá mörgum hérna. Mér þótti þetta áhugavert og rakst að lokum inn á síðu Jennýar nokkurrar sem skrifaði pistilinn "BÖRNIN SVIKIN". Þar sakar hún dómarana óbeint um að draga taum barnaníðinga og veltir fyrir sér afhverju dómaframkvæmd á Íslandi er ekki eftir hennar höfði.
Ég veit svosem ekki hvort hún Jenný kannast við þrískiptingu ríkisvaldsins en ef svo er ekki þá vil ég benda henni á að kynna sér kenningar þeirra Montesquieu og John Locke. Ef henni óar við því að þurfa að lesa Andi laganna, þá er alltaf hægt að kynna sér 2. grein stjórnarskrárinnar, en hún er einhvernveginn svona:"Alþingi og forseti Íslands fara saman með löggjafarvaldið. Forseti og önnur stjórnarvöld samkvæmt stjórnarskrá þessari og öðrum landslögum fara með framkvæmdarvaldið. Dómendur fara með dómsvaldið."
Hvergi í stjórnarskránni stendur að dómendur fari með löggjafarvaldið. Dómar hafa að vísu réttarheimildalegt gildi sem fordæmi en ég tel það umræðunni óviðkomandi, vegna þess að yfirleitt þarf lagabreytingu til þess að afnema fordæmisgildi dóma, og þá sérstaklega jafn sterkt og endurtekið fordæmi sem kynferðisafbrotamál eru.
Í athugasemdum við færsluna ritar Ásthildur Cecil, en hún virðist búa yfir upplýsingum um meinta kynóra dómara þegar hún skrifar: "Dómarar líta ekki á barnaníð sem glæp það er bara svo einfalt."
Það voru nú einhverjar þrjár athugasemdir í viðbót frá áhangendum þessarar kenningar Jennýar, sem allar bendluðu dómara við það að hafa lagasetningarvald og þar var jafnvel fullyrt að af þessum ástæðum væri íslenskt réttarkerfi væri "rotið".
Hvað er þá til ráða? Ég held að fyrsta skrefið væri að fólk myndi átta sig á því að það er ekki hlutverk dómara að breyta lögunum og hvernig þau kveða á um refsingar þeirra sem gerast sekir um barnaníð, það er hlutverk löggjafans. Þá kannski hættir fólk að mótmæla fyrir utan Héraðsdóm og byrjar að mótmæla fyrir utan Alþingi.
Annað skrefið væri að gera þetta að kosningamáli. Enginn flokkur hefur lofað breytingum á þessu sviði laganna í kosningabaráttunni. Hægt er að beita ýmsum aðferðum til þess og þið búið kannski yfir því mikilvægasta; sannfæringu, skriffærum og málgagni.
Þriðja skrefið væri að kjósa (eða kjósa ekki, í mínu tilfelli) þann flokk sem fellur best að ykkar skoðunum á þessu sviði og öðrum. Ég býst svosem alveg við athugasemdum um að ég sé talsmaður lægri refsinga fyrir barnaníðinga, en ég vil fullvissa ykkur um að það er ég ekki. Mér finnst það hinsvegar sorglegt hvernig fólk, sem maður gæti haldið að sýndi af sér einhverja lágmarksþekkingu á stjórnskipun Íslands, þvaðrar einhverja svona vitleysu út í loftið. Það eru krakkar að lesa þetta sem gætu trúað þessum þvætting. Í hnotskurn: Alþingi setur lög og breytir þeim í þeim tilgangi að hafa áhrif á breytni borgaranna, ekki dómarar. Það er lágmark að beina mótmælum sínum að réttum aðila.
föstudagur, mars 16, 2007
Jafnrétti. Þetta orð hefur ollið byltingu síðustu árhundruð þar sem sú hugmynd fór að mótast að kannski gætu allir menn fæðst jafnir og átt sömu tækifæri í framtíðinni. Síðustu 10 ár hefur þróunin hinsvegar stefnt í aðra átt. Þeir sem góla þetta orð í annarri hverri setningu eru iðulega uppfullir af smeðjukenndri sjálfsánægju, urrandi vitlausir yfir hinu meinta "ójafnrétti á vinnumarkaði" og æla þessu orði á báða bóga eins og smartís.
Hvenær næst jafnrétti? Þessir uppbelgdu froðuheilar sem ég tala um hér fyrir ofan myndu sennilega segja að jafnrétti væri þegar "ÞAÐ VÆRI JÖFN SKYFTING KINJANA Á ÖLLUM SVYÐUM ATVYNNULÝFSINS OG ALLIR FENGJU SÖMU LAUN LOL". Svo grenjar þetta lið yfir bágum hlut kvenna í stjórnum fyrirtækja og leggur jafnvel til að jöfn skipting kynjana í stjórnum fyrirtækja og á Alþingi verði stjórnarskrárbundin. Hættum bara að kjósa um menn og málefni, kjósum um kynin!
Þrátt fyrir þessa mögnuðu siðferðiskennd sem þetta pakk telur sig hafa fór ein staðreynd gjörsamlega framhjá þeim, eða það velur sér staðreyndir eftir hentugleika.
Þú kemur ekki á jafnrétti með mismunun!
Hvernig datt mönnum í hug að þegar tveir jafnhæfir umsækjendur, hvor af sínu kyninu, um starf eru til staðar að þá skuli það vera lagaboð að ráða skuli kvenmanninn? Það á að byggja ráðningar í störf á málefnalegum forsendum, ekki einhverri "jákvæðri mismunun". Er ég sá eini sem sé mótsögnina í því að jafnrétti kynjana verði aðeins komið á með einhverskonar mismunun á milli kynjana?
Nei, ég veit ekki alveg hvað gerist ef þetta gengur lengra. Sennilega flyt ég úr landi. Allir þingflokkarnir hafa hrapað í áliti hjá mér undanfarið þó að sumir standi skör lægra en aðrir. Þetta eru ekki stjórnmál sem verið er að ræða lengur á Alþingi, þetta er lýðskrum. Flokkarnir koma með hvert kjaftæðið á fætur öðru í þessari mestu kosningasmölun íslandssögunnar. "Auðlindaákvæði", "Jafnréttisákvæði", "Umhverfismál", "Stuðningur við lítil og meðalstór fyrirtæki". Allt lítur þetta út eins og rommkúlurnar sem maður beit óvart í þegar maður var lítill. Sýnist allt voðalega flott, en þegar þið bítið í þær, þá finnið þið viðurstyggðarbragð sem of seint er að ná úr sér. Það á eftir að sitja í okkur í langan tíma, þetta bragð.
Skilið auðu. Íslensk stjórnmál eru dauð.
ps. Það fer nokkuð mikið í taugarnar a mér þessa dagana þannig að það má búast við að ég uppfæri oft.
laugardagur, febrúar 24, 2007
Eitt sem mér er gjörsamlega fyrirgert að skilja eru lýsingar á vínum og mat. Nokkur dæmi:
Ljósrúbínrautt. Frekar létt, þurrt og ferskt með lítil tannín og laufkenndum jarðarberjatónum
Múrsteinsrautt. Mjúk fylling, þurrt og milt með mjúk tannín, þroskaðan ávöxt og laufkennda jarðartóna
Rúbínrautt. Meðalfylling, þurrt, ferkst, þroskuð tannín með lyng og berjakeim og smjörkennda eikartóna.
Dökkkirsuberjarautt. Meðalfylling, þurrt, ferkst nokkuð tannískt með ungan grösugan skógarberjakeim
Múrsteinsrautt. Létt meðalfylling, þurrt, ferskt, lítil þroskuð tannín. Margslunginn, grösugan sveitarkeim.
Er þetta eitthvað djók? Er virkilega einhver spólandi vitlaus bavíani sem vinnur við að semja þessa endaleysu? Hjá ríkinu?
Smjörkenndir eikartónar, þróttmikill skógarbotn, margslunginn sveitarkeimur? Hvaða mígandi vitlausa himpigimpi dettur þessi þvaðurmagnaði þvættingur í hug? Finnur hann bragð af smurðri eik?
Hver er munurinn á nýrri, ungri, þroskaðri og margslunginni eik? Nei, ég veit ekki.
Þetta er allt glatað. Það eru einhverjir helvítis lopavafðir nýaldarhippar og kommar sem sitja í reykfylltum bakherbergjum Kaffi Kúltúra, láta sér detta þessa sýrumenguðu vínlýsingavitleysu í hug og eru látnir ganga lausir án nokkurrar ritskoðunar!
Fokking listapakk.
þriðjudagur, janúar 16, 2007
Helst í fréttum: Kvenþjóðin verður skelfingu lostin á næstunni, því að ég er einhleypur aftur.
Anywho, smá skammtur af gagnrýnni hugsun, beint í æð:
Reykjavík Excursions er eitt af þessum merkjum sem ég hef, undanfarin 2 ár, lært að hata meira en ungbarnamorð. Það bregst ekki, að í hverjum einum og einasta andskotans bíltúr sem maður þykist ætla í rólyndi sínu að taka, treður ein af þessum reykspúandi, málmskröltandi, náhvítu, gegntjörguðu, túrista-djöfuls-rútum sér fyrir framan mann og gerir manni lífið leitt!
Það byrjar venjulega á því að maður sér rútuhelvítið einhversstaðar í fjarlægð og er það strax hættumerki. Um leið og bílstjóri rútunnar kemur auga á þig reynir hann að koma sér fyrir framan þig og fara inn allar þrengstu götur sem þér og honum gætu dottið í hug.
Í þessum þröngu götum þarf hann að beygja og að því er ekki hlaupið. Þar sem hver af þessum rútum er 400 metra löng og 2 cm breið þarf bílstjóri rútunnar að bakka og beygja svona 60 sinnum í hverri andskotans beygju. Loksins eftir svona 20 min getur hann lagt aftur að stað þar til hann kemur að næstu beygju.
Svo lendir hann á ljósum og ætlar þá iðulega að taka U-beygju. Vegna þess að rútan er einnig 200 metra há er ekki mögulegt í þessum heimi né öðrum að sjá hvort ljósið er orðið grænt meðan rútubílstjórinn bíður eftir að umferð hinnar akreinarinnar fer framhjá. Þó að maður sæi það, þá kæmist maður ekki áfram fyrr en rútan væri hætt að stífla akreinia. Svo þegar ljósið verður gult og rútan byrjar að skrölta áfram, þá spýr hún út úr sér 15 megatonnum af þessum ógeðslega díselþef beint inn í miðstöð bílsins sem maður ekur, og skilur mann svo eftir á rauðu ljósi í annað skiptið í röð.
Þegar rútan bíður þarna á gatnamótunum er hún ekki einungis að skyggja á ljósin fyrir þeim fyrir aftan sig, heldur líka á akreininni sem hún er að reyna að komast inn á þannig að þetta verður ein slysagildra.
Núna kemst maður vart hjá því að hugsa með sér "Hvað í stökkbreyttri stoðgrind ömmu andskotans eru allar þessar túristarútur að gera niðri í bæ?". Hvaða andskotanum er eiginlega að sjá þar? Síðast þegar ég vissi var það þessi náttúra Íslands sem narraði grunlausa ferðalanga hingað á þennan annars hrútleiðinlega stað. Hafa einhverjir forríkir Kínverjar minnsta áhuga á að sjá Menntaskólann í Reykjavík þar sem þjóðfundurinn var haldinn? Hefur einhver áhuga á því fyrir utan íslendinga?
Svo er það kannski mikilvægasta spurningin: Hvaða útbelgdi umferðarhrotti fékk þessa hugmynd að dæla túristum niður í bæ!? og það á þessum ofvöxnu tjöruþöktu ryðdollum!
Nei kannski ætti maður ekki að vera reiður út í hann. Það er varla honum að kenna að íslendingar hafa nýuppgötvað þann yfirnáttúrulega hæfileika sinn til þess að græða á öllu. Nei, þessi umferðarógn er ekki okku að kenna. Hún er þessum helvítis túristum að kenna. Það er alltof mikið af þessum andskotans túristum hérna í alltof mörgum túristarútum! Ef þeir gengu niður í bæ þá væri mér svosum sama, en það að þeir skuli vera að flækjast inn einbreiðar götur á þessum tvíbreiðu, akandi hótelum gerir mig alveg kolvitlausan.
Ég get varla yfirgefið þennan víðfema lesendahóp án þess að koma með einhverskonar lausn á þessum vanda. Lausnin er einföld, algeng, vel framkvæmanleg og umfram allt, lætur helvítis túristaógeðin hverfa.
Virkjum! Virkjum hvern einn og einasta smánarblett á þessu grútskítuga, steini þakta, mosavaxna hálendi! Veiðum líka alla hvalina! Látum Greenpeace hafa rétt fyrir sér og komum helvítis langreyðunum í útrýmingarhættu! Búum til kjarnorkuver! Hefjum vopnaframleiðslu!
Það ætti að draga eitthvað úr þessari andskotans túristamergð. Greenpeace er búið að lofa okkur í mörg ár núna að túristum til Íslands muni fækka en ekkert gerist! Þeim fjölgar bara stöðugt! Við þurfum að hrekja þetta burt ef ég á að geta komist út í bakarí án þess að lenda fyrir aftan þessar fokking Reykjavík Excursions rútur.
|
|
|
